de verbis nunc occultis

Dum privatim in ephemeride physica scribebam, subito sententiam me percutit. Scriptis novis relectis, verba me videntur superbissima, et sic incommoda. Scriptionem tum desini, ut die alia recenseam.

Mentem autem mutavi. Homini licet de talibus rebus scribere. Immo, homo debet de magnificentia sua, tam longe eloquenterque quam sit possibile, scribere. Quoniam, si postea, ad annos post mortem tuam permultos, iam verba lecta erunt, lector non discrepabit, non te putabit stultum superbum, quod evidenter adeo magnus fuisti ut libri tui editi sint. Quippe haec verba aliis te vivantem non oportet, quod plus fere sapant.

Pauca cum prudentia, non erras.