pensées sur Les croisades

Raro de historia mediaevali lego, sed nunc medium librum Les croisades Zoé Oldenbourgae attigi. Prima peregrinatio secundaque (ut credo haec bella sacra eo tempore appelata esse) circa pagina CC confectae sunt et centum paginae posterae regnum Hierosolytium civitatesque Francorum in Syria disserent. Monotona est relatio bellorum parvorum et oppidorum semper obsessorum. Oppida a potestate bellatoris A in potestatem bellatoris B cadunt, dein sub iugum C etc... Socii inter se bella gerunt dum simul cum inimicis contendunt.

Mihi tales narrationes antiquum lusum computralium Master of Magic nomine commonefaciunt. Medio in lusu socii tui bella in te et in se suscipiunt, et oppida vicissim ab copiis omnium magorum propinquorum capiuntur. Aliquando magus aliquis est tam debilis ut vicatur, sed, ut solet, libramentum imperii manebit donec carmine Death Knights evocaveras. Nulli milites melius oppidum expugnant quam Death Knights.