Whitby β

Itaque ad narrationem reveniam. E loco ferroviae Whitby discessimus et sigaretis emptis ad casam ambulavimus, immo scandimus, quod casa prope abbatiam in colle stat ut e centro oppidi scalas circum C ascendere debemus. Sed quam conspectum de summo colle ! portum et oppidum totum despectare possumus ac utra his campos tesqua et mare. Visenda totius oppidi inter aedificia minora de colle facile aspicimus.

Necessaria in macella adepti sumus dein post cenam ad tabernam The Little Angel properavimus ut miss_amethystae obviam iremus. Post Yanae cum parentibus eius discessum Bethany, soror Mellis, et amiculus eius Chris advenerunt. Noctis finem in casula eorum egimus, ebrie colloquentes dum David Bowie in stereophono auscultantes. Temulenti gradus ad casam ascensimus cubitum petitum.

Mane die Iovis in thermopolio Sherlock’s pandimus et per tabernas errabamus. In libraria sub popina Shambles in hypgeo librum antiquum de Pompeiis et Herculaneo emimus, perbellis cum scalpturis victorianis, quem et Mel vult legere, tam studio de illis oppidis antiquis quam amore Doctor Who incensa. Noctem tranquilliorem egimus ; breviter in Little Angel poculum singuli epotavimus, deinde quod frequentior taberna in Shambles effugavimus. Cornix cum Catullo alibi horam collocuta’st, et feliciter ad nos sine lachrymis se redidit. Dum aberat in taberna de litteris antiquis garriebamus, historicos praecipue graeco-romanos ad sericos comparantes.

Nunc mane. Caffea cocta sigaretisque fumatis in atrio sedebamus dum pulsum in ianua audimus. Duae aderant aniles, Testes Iehovae, quae « velimus, inquiuntvobis hunc libellum dare ; habet bonum tractatulum de Armaggedone, bellum Dei quod bela omnia perficiet. » Comiter recusavimus, atheista, venefica et iudaeus. Attamen quam idonea feriis gothorum est res.

Cacchino opresso ad Spa ut nundinas gothicas videremus, ut die Veneris solemus. Post ientaculum in litore fossilium ambulavimus. Saxa caute ascensimus ut sub scopulum lapides quosdam attingeremus, quos frangeremus fossilia petitum. Mel et Ruth conchas antiquas in lapidibus invenerunt ego nihil. Sed pulchrarum in litore ambulantium picturas feci. Antequam Oceanus litus voravit, abiimus, sed sine consilio. In oppido errabamus, Mel et ego parvula in libraria libros II de larvis secundum morem emimus deinde ad casam theae causa revenimus. Nunc Ruth coquit, et Mel discessit ut sororem Alice reduceret.

Ad Metropole, deversorium cum area saltationis et scaena, ivimus IV, sperentes eventum alterum nos delectaturum. Oimoi et eheu ! Parcae nobis aliud donaverunt. Mima duae in scaena nimis fumida saltationem burlesque agebat, quam spectare valde volebamus. O incallidas ! si in scaena sunt duae gothicae semi-nudae, pulchrae enim, et spectatores conqueruntur universi, aliquid videlicet errat. Manebamus donec actionem secundam (et inperitiorem) spectavimus, dein ad casam effugimus. Iuniperum et toast noctem perfaciebant dum adventum maddiekat exspectabamus. Bowie et Blur cecinimus et gremium Mellis luxuriosum strophio expressum admirabamur, et saepius lasciviter illam pocula et discos in solo rogabamus ut se inflectans conspectum sumptuosum efferret.