somnium

Herboso in campo sub sole africano stabam. Mecum stabat veneficus. Vestem Europae recentis gerebat, scientia veteris Africae fruebatur. Inimicus, inquit, tuus est magus magnae potestatis ; at ego potentior.

Imaginem ligni feceram, quam venefico iam dedi. Haecine, inquam, satisfacet ? Nutu adsentit.

Effigiem inimici humum posui. Cultrum ferreum, ingentem et curvum, e sarcina extraxit veneficus. Singula plano cultri membra effigiei plaudebat ut metallum resonaret, quaeque membra cantu nominans : caput defigo, tergum defigo, clunes defigo... Carmine incantati crepitaculum vibrabat dum effigiem in arido sepeliebam.

Putido in palo, reliquo saepis ligneae, clavo adfixa ferrugino persona, cui species erat calvariae elephantis, pendebat, quam iussit me veneficus carpere. Velut galea, inquit, gladium capiti defendit, ita haec magiam spiritui ; si quis cum veneficis pugnet, loricae oblivisci non debeat.

Horriferam personam intuebar. Eam ipsam paene sentiebam memet intueri.