In ephemeride amica quaesivit, ut melius sententias amicorum intellegat, quod sit vitae propositum et quomodo vel quare sic credimus. Ephemeris eius fere tota est clausa, sed quaestionem amavi et ibi filum continuo.
Responsum meum est sic:
Vitae meae finem egomet mihi decrevi; omnia scire volo.
Volo scire quare omnia sint et quare nihil. Volo scire omnia mundi arcana et quidquid sit, aut non sit, ultra. Si existat deus, eocum in cafeo sedere volo ut eum rogem quare omnia fecerit quomodoque.
Nam, scio me numquam omnia cogniturum esse, neque omnes interogationes compositurum. Sed, mehercle, volo petere.
Itaque, lectores carissimi, quid esse tibi finem vitae puto?
Responsum meum est sic:
Vitae meae finem egomet mihi decrevi; omnia scire volo.
Volo scire quare omnia sint et quare nihil. Volo scire omnia mundi arcana et quidquid sit, aut non sit, ultra. Si existat deus, eocum in cafeo sedere volo ut eum rogem quare omnia fecerit quomodoque.
Nam, scio me numquam omnia cogniturum esse, neque omnes interogationes compositurum. Sed, mehercle, volo petere.
Itaque, lectores carissimi, quid esse tibi finem vitae puto?