![[personal profile]](https://www.dreamwidth.org/img/silk/identity/user.png){kind=small}
Paucos ante dies amica, amiculla quondam Mellis, filiam, infantem suam primam, paruit. Ea et maritus valde gaudent. Bonum est eis. Ego autem infantes odi nec umquam volo; vix enim puer infantes alios amavi.
Eventi subito ex infantia meminissem quo tres annos habui soror mea duos. Pater, machinator hydroelectricus occupatione, iter primum mercatorium fecerat. Dies afuit, quae infantibus aeternum videtur. Denique revenit. Nobis dixit mater eum dona ferre. Pupae erant -- leones gigantes laeti et clare fucati. Postea credo leones aliis cum pupis iunxisse sed menses, annos fere, celati sunt. Quoniam leonibus visis nos infantes in lacrimas effusi sunt. Horam totam flevimus, non fuimus consolabiles. A leonibus nequaquam territi sumus, immo adorabiles erant. Non intellegabamus cur longe pater afuisset et vagire est sors infantis inopis. Pater quam optime conatus est sed ratione deficiunt infantes.
Me miseret leonum (velut crepundiis animas tribuam); solum laetitiam ferre volebant. Fortasse me miseret patris quoque, quod hoc tempore volebat liberis dona bella dare et cum familia beate reconciliare. Post hanc diem soror et ego absentias eius melius tolerare didicimus -- feliciter! -- quod hoc iter fuit primum ex innumerabilibus; saepe hebdomades aberat. Huius itineris veniam dedi; aliorum nescio.
Annos tres patres patrem non videbam. Fortasse ante discessum eum appellare debeam. Scilicet haud verisimilis est colloquium. Nihil enim ei dicere volo. Miraculum erit minor si marti appellavero.
Itaque amicos filiamque bene vivere et valere iubeo. Ne illos spernat umquam filia.
Eventi subito ex infantia meminissem quo tres annos habui soror mea duos. Pater, machinator hydroelectricus occupatione, iter primum mercatorium fecerat. Dies afuit, quae infantibus aeternum videtur. Denique revenit. Nobis dixit mater eum dona ferre. Pupae erant -- leones gigantes laeti et clare fucati. Postea credo leones aliis cum pupis iunxisse sed menses, annos fere, celati sunt. Quoniam leonibus visis nos infantes in lacrimas effusi sunt. Horam totam flevimus, non fuimus consolabiles. A leonibus nequaquam territi sumus, immo adorabiles erant. Non intellegabamus cur longe pater afuisset et vagire est sors infantis inopis. Pater quam optime conatus est sed ratione deficiunt infantes.
Me miseret leonum (velut crepundiis animas tribuam); solum laetitiam ferre volebant. Fortasse me miseret patris quoque, quod hoc tempore volebat liberis dona bella dare et cum familia beate reconciliare. Post hanc diem soror et ego absentias eius melius tolerare didicimus -- feliciter! -- quod hoc iter fuit primum ex innumerabilibus; saepe hebdomades aberat. Huius itineris veniam dedi; aliorum nescio.
Annos tres patres patrem non videbam. Fortasse ante discessum eum appellare debeam. Scilicet haud verisimilis est colloquium. Nihil enim ei dicere volo. Miraculum erit minor si marti appellavero.
Itaque amicos filiamque bene vivere et valere iubeo. Ne illos spernat umquam filia.
