![[personal profile]](https://www.dreamwidth.org/img/silk/identity/user.png){kind=small}
Picturas de memet perraro conservo, vix facio vel fieri sino, numquam paene tolero. Quoniam imaginem meam in eis vix percipio, tam magnopere imagini in capite differt. At nihil de hoc novum : puer personam necesse induebam, et vestimenta et vultus gerebam aliorum --necessitatem turpem!-- sed sanitorium evitare volebam, et talis libertas labores iniucundosrequirebat ut familiae medicisque placeret. Mutatis mutandis externis, persona sumpta, vitam in mundo nec in cellula agebam, immo agere potui. Isto ex tempore picturam habet mater. Annos nunc xvi tenebat ostendebatque. novam agnoscere negat nisi falsam, pro ei factam sive fictam, quam fastidiose recuso.
Verumtamen in arcismemoriarum nonnullas picturas occulto. Sunt de me cum amicis -- numquam de me solo. In earum tergis manu mea sunt nomina scripta. Et nomen meum perscripsi, ut hominem vulgo nuncuparem; videlicet nequeo scribere 'me'. Nonnumquam puto me has picturas delere debere. Nolo personae memoriam propagatam iri. Sic odium fero.
Satis de umbris temporis taetri; ad recentia et hodierna. speculum etiam vito. nunc praecipue vultum ibi ignoro. Quisnam hic? Me credidi me agnoscere. τι ξενος εκεινος; τι ουτως εμε οραι; ουκ οιδα, και ου φιλω.
Quippe hunc alienum esse mihi videtur : parum mihi similis et incallidus. Ne veritatem cognoscam : in tantum delapsus sum.
Annis recentibus paucas picturas patiebar, e quibus nonnullas putabam bonas quidem. Molestum est iam faciem spectare, sed per hos odium vel taedium paulisper imminuitur. Eheu, sic confirmatus alias clam feci; celandae sunt ne balatro fiam. Irrisionem publicam saltem vito, nisi enim propriam.
Nihilominus de imaginibus etiam cogito, quod amicos φιλοφοτογραφους nonnullos habo. Forsitan me oporteat rogare… heu nequeo. absurdum fugio, absurdo fugo. Consilia igitur sapientiora petam si vanitatem vicero.
Verumtamen in arcismemoriarum nonnullas picturas occulto. Sunt de me cum amicis -- numquam de me solo. In earum tergis manu mea sunt nomina scripta. Et nomen meum perscripsi, ut hominem vulgo nuncuparem; videlicet nequeo scribere 'me'. Nonnumquam puto me has picturas delere debere. Nolo personae memoriam propagatam iri. Sic odium fero.
Satis de umbris temporis taetri; ad recentia et hodierna. speculum etiam vito. nunc praecipue vultum ibi ignoro. Quisnam hic? Me credidi me agnoscere. τι ξενος εκεινος; τι ουτως εμε οραι; ουκ οιδα, και ου φιλω.
Quippe hunc alienum esse mihi videtur : parum mihi similis et incallidus. Ne veritatem cognoscam : in tantum delapsus sum.
Annis recentibus paucas picturas patiebar, e quibus nonnullas putabam bonas quidem. Molestum est iam faciem spectare, sed per hos odium vel taedium paulisper imminuitur. Eheu, sic confirmatus alias clam feci; celandae sunt ne balatro fiam. Irrisionem publicam saltem vito, nisi enim propriam.
Nihilominus de imaginibus etiam cogito, quod amicos φιλοφοτογραφους nonnullos habo. Forsitan me oporteat rogare… heu nequeo. absurdum fugio, absurdo fugo. Consilia igitur sapientiora petam si vanitatem vicero.
