![[personal profile]](https://www.dreamwidth.org/img/silk/identity/user.png){kind=small}
de Harrio Potter et Baccho
12 January 2018 09:35 amlocus e pugillaribus, mense Octobri scriptus
Iterum fabulam Harii Potter spectavimus. Tesseras postero Augusti mense emerat Mel ; tantum temporis spatium ut haud multorum de fabula meminissem. Novi nunc histriones partes agunt, heu non tam concinniter quam primi. Neque amor inter Album et Scorpium plus quam amicitia videtur. Triste, aio, at utrum sit tam triste quam deiecta spes matrimonii cinaedorum, nescio. Non sum fautor scripturae « fan fiction », attamen cum odio heteronormativitatis consentio.
Fabula duobus vesperis acta'st. Deinde, die Saturni, ad bibliothecam Britannicam iimus exhibitionem invisum, cui titulus erat Harry Potter: A History of Magic. Inter paginas manu JK Rowling scriptas et picturas e libris eius, res magicae et libri de magia e toto orbe terrarum ostendebantur. Exhibitio decem in cameris consistit, quae singullae rem tractant. Prima, The Journey (Iter), et ultima, Past Present Future (Tempus praeteritum, praesens, futurum) seriem librorum et mythum hodiernum exinde ortum pertinent. Reliquiae artes magicas exponunt : potiones, alchemiam, herbologian, carmina et defixiones, astronomiam, divinationem, defensionem contra maleficia, et curam animalium magicorum. Quot mira invisimus ! Dilectissimus mihi, videlicet, erat papyrus graecae magicae. Mirabiliter visu ! Mel maxime amabat librum astrologiae sericorum, unum e congerie in spelunca Dunhuang reperta. Aderant quoque ossia divinatoria ex aetate aënea. Multos libros latine scriptos vidi, attamen oculi senescentes non potebant omnes litteras percipere. Hem, non refert ; codices ipsos olim, exhibitione peracta, apud Bibliothecam invisere potero. Librum de exhibitione non emimus -- non iam, quod mox ad bibliothecae librariam reveniemus -- quippe e bibliotheca ad locum ferrivialem Marlybone iimus ut Oxoniam veheremur.
Fabula τῶν Βάκχων Euripidis apud theatrum Oxford Playhouse agebatur -- graece ! Libby nobiscum in ferroviali loco convenit, exinde in tabernam The Grapes nos duxit, quo bina pocula exhausimus. Re vera, unum sikera solum bibere constitueram, sed puellae scelestae hortatae sunt ut eis aequiparem. Etenim fabulam de Libero sobrie spectare sit ferme nefas.
Nam, solemus fabulas graecas apud King's spectare. Hae singulis annis, Oxoniae solum tertio anno aguntur. Apud King's actores et rectores et fabri sunt discipulae discipulique ; Oxoniae pecunia omnes arcessit. At non semper pecunia meliorem fabulam dat.
Bene coepit. Primus actor qui partes Dionysi agebat erat indicus. Statim connexiones antiquissima cum mythis dei Kṛṣṇae commonefecit. Nihilominus credo hunc histrionem pulchritudinis causa, nec mythorum, electum esse. Supr dixi eum primum ; non solum primus in fabula qui locutus est, sed etiam primus e tribus qui partes Dionysi agebantur. Quomodo nescio, Dionysus erat trinitas. Chorus et feminis et viris consistebat. Hoc pessimum ; puto rectorem fabulam non intellexisse. Duo viri e choro partes quoque Τειρεσίου et Κάδμου agebant. Vestes in scaena mutaverunt (immo, suit jackets induerunt) et postea vestis sepositis in chorum revenerunt. Sed nuntius et Ἀγαύη erant alii actores, qui post scaenam manerent donec recitarent. Atque Πενθεὺς non semper videbatur intellegere verba quae loquebatur. Heu heu... sed fabulae graecae saltem ipsa graecitate delectant.
Tragoedia acta autoraeda publica ad oppidum Libbyae vecti sumus. Credebamus nos mox obdormituros esse, sed vino et iunipero effuso reviximus. Ad mediam noctem revenit Aaron, qui conventu amicorum e lyceo, XXXV annos post scholam, adfuerat. Tales conventus more anglicorum non celebrantur, ut Libby et Mel separatim mihi adfirmaverunt. Heu americinitas Britanniam inficit. Non autem omnes... cum nos secumpotatione iunxisset, de conventu ac de schola sua multa exposuit, ut in fine disceptabamus utrum schola eius an Hogwarts elegantior esset. Sunt scholae Aaronis enim VI domus, quibus nomina sunt « Cor sacrum Salvatoris » &c., et caerimonia habet qua discipuli primum robas solemniter accipiunt, et rite induunt.
Subito (hahae) hora XII noctis adiit. Octem post horas potationis crapula vix me lacessit. Inter theatrum et autoraedam cibum apud popinellam turcicam adepti eramus. Libby mihi dixit kebabos ibi magicos, quippe olim eam a crapula tuiti sunt. Haud mentita'st. Infeliciter Mel solum chips ederat ; O misellam !
Iterum fabulam Harii Potter spectavimus. Tesseras postero Augusti mense emerat Mel ; tantum temporis spatium ut haud multorum de fabula meminissem. Novi nunc histriones partes agunt, heu non tam concinniter quam primi. Neque amor inter Album et Scorpium plus quam amicitia videtur. Triste, aio, at utrum sit tam triste quam deiecta spes matrimonii cinaedorum, nescio. Non sum fautor scripturae « fan fiction », attamen cum odio heteronormativitatis consentio.
Fabula duobus vesperis acta'st. Deinde, die Saturni, ad bibliothecam Britannicam iimus exhibitionem invisum, cui titulus erat Harry Potter: A History of Magic. Inter paginas manu JK Rowling scriptas et picturas e libris eius, res magicae et libri de magia e toto orbe terrarum ostendebantur. Exhibitio decem in cameris consistit, quae singullae rem tractant. Prima, The Journey (Iter), et ultima, Past Present Future (Tempus praeteritum, praesens, futurum) seriem librorum et mythum hodiernum exinde ortum pertinent. Reliquiae artes magicas exponunt : potiones, alchemiam, herbologian, carmina et defixiones, astronomiam, divinationem, defensionem contra maleficia, et curam animalium magicorum. Quot mira invisimus ! Dilectissimus mihi, videlicet, erat papyrus graecae magicae. Mirabiliter visu ! Mel maxime amabat librum astrologiae sericorum, unum e congerie in spelunca Dunhuang reperta. Aderant quoque ossia divinatoria ex aetate aënea. Multos libros latine scriptos vidi, attamen oculi senescentes non potebant omnes litteras percipere. Hem, non refert ; codices ipsos olim, exhibitione peracta, apud Bibliothecam invisere potero. Librum de exhibitione non emimus -- non iam, quod mox ad bibliothecae librariam reveniemus -- quippe e bibliotheca ad locum ferrivialem Marlybone iimus ut Oxoniam veheremur.
Fabula τῶν Βάκχων Euripidis apud theatrum Oxford Playhouse agebatur -- graece ! Libby nobiscum in ferroviali loco convenit, exinde in tabernam The Grapes nos duxit, quo bina pocula exhausimus. Re vera, unum sikera solum bibere constitueram, sed puellae scelestae hortatae sunt ut eis aequiparem. Etenim fabulam de Libero sobrie spectare sit ferme nefas.
Nam, solemus fabulas graecas apud King's spectare. Hae singulis annis, Oxoniae solum tertio anno aguntur. Apud King's actores et rectores et fabri sunt discipulae discipulique ; Oxoniae pecunia omnes arcessit. At non semper pecunia meliorem fabulam dat.
Bene coepit. Primus actor qui partes Dionysi agebat erat indicus. Statim connexiones antiquissima cum mythis dei Kṛṣṇae commonefecit. Nihilominus credo hunc histrionem pulchritudinis causa, nec mythorum, electum esse. Supr dixi eum primum ; non solum primus in fabula qui locutus est, sed etiam primus e tribus qui partes Dionysi agebantur. Quomodo nescio, Dionysus erat trinitas. Chorus et feminis et viris consistebat. Hoc pessimum ; puto rectorem fabulam non intellexisse. Duo viri e choro partes quoque Τειρεσίου et Κάδμου agebant. Vestes in scaena mutaverunt (immo, suit jackets induerunt) et postea vestis sepositis in chorum revenerunt. Sed nuntius et Ἀγαύη erant alii actores, qui post scaenam manerent donec recitarent. Atque Πενθεὺς non semper videbatur intellegere verba quae loquebatur. Heu heu... sed fabulae graecae saltem ipsa graecitate delectant.
Tragoedia acta autoraeda publica ad oppidum Libbyae vecti sumus. Credebamus nos mox obdormituros esse, sed vino et iunipero effuso reviximus. Ad mediam noctem revenit Aaron, qui conventu amicorum e lyceo, XXXV annos post scholam, adfuerat. Tales conventus more anglicorum non celebrantur, ut Libby et Mel separatim mihi adfirmaverunt. Heu americinitas Britanniam inficit. Non autem omnes... cum nos secumpotatione iunxisset, de conventu ac de schola sua multa exposuit, ut in fine disceptabamus utrum schola eius an Hogwarts elegantior esset. Sunt scholae Aaronis enim VI domus, quibus nomina sunt « Cor sacrum Salvatoris » &c., et caerimonia habet qua discipuli primum robas solemniter accipiunt, et rite induunt.
Subito (hahae) hora XII noctis adiit. Octem post horas potationis crapula vix me lacessit. Inter theatrum et autoraedam cibum apud popinellam turcicam adepti eramus. Libby mihi dixit kebabos ibi magicos, quippe olim eam a crapula tuiti sunt. Haud mentita'st. Infeliciter Mel solum chips ederat ; O misellam !
