e pugillaribus

a.d. IV Kal. Iul.

Oxoniam hodie imus. Consilium vagum cum amicis fecimus, tam flexibile ut nesciam vere quid agamus. Ferrovia peius quam Eurostar quatitut. Vereor ne scriptura commode legi non poterit, aut sigilla obscuriora fiant. Nil refert, quippe sententiae vagantur neque thema recte tangunt. Mens turbata sic sese exprimit.

Lux nocens visum obscurit. E fenestra agri vicus colles sunt viriditatis flumen. Interdum lacus ater vel demortuae herbae aureae. Nunc insulae et officinae super arbores oriuntur, deinde locus ferroviae, aedificium concreti ingens, brutalismus sine anima. Mox ferrovia pergit.

. . .

In bibliotheca Bodleiana exhibitionem thesaurorum invisimus. Aestas in urbem aestuabat attamen sensus academicus mihi revenit ut oculi miseria caecati lentule videre meminissent. Sensus heu fugax, sed captandus. Agedum sceleste, ad calamum...

. . .

a.d. III Kal. Iul.

Hoc supra exscripto in librarias III pugillares novos petitum ivi ; non dico me novos non glutinaturum, sed et papyrum cum lineis requiro ut res gestas ludorum personarum exscribam. οἴμοι ! ὡς αἰσχραὶ αἱ δέλτοι ! Tandem tegumentum atrum sine imaginibus infelicibus inveni, et parvo pretio. Cum autem domum reveni, calor diei creverat. Scriptionis somnium seposui ; ardorem calor superat.