![[personal profile]](https://www.dreamwidth.org/img/silk/identity/user.png){kind=small}
In Seattlis centro, in popinella Minnie's nomine in vicinia Belltown consilium maximae instantiae disceptavimus. Melle et me manum primam, sodalibus ii nostris secundam constituram esse constituimus. Quoniam, proter insidias arcanas, magus malevolus homunculum substituerat in locum amicae nostrae, Evae. Quo sit, siquidem iam vivat, nescimus. Agnovimus autem homunculum necandum esse.
Subito telephonum mobiles sonavit : nuntius dixit homunculum nave publica ad insulam Bremerton ex urbe mox discedere. Telis sumptis a popinella ad portum properavimus. Celeriter navem enavigaturam attigimus, et manus a sese divellerunt homunculum quaesitum. Videlicet novit nos eum venari, ut in turba se celaret. Conspexi eum coram fenestram sedentem ; formae videtur Eva esse -- brevem comam nigram, labra modo rockabilly fucata, sagulum vetus, totam paene figuram evae simulabat, nisi facies. Rictus os molle torquebat, et oculi scintillis infestis ignabant.
Paucis momentis finiit. Homonculus oculos meos intuitur, oritur, manus telum sub sagulo capessit. Pistoli stricto iaculor, a tergo crepitus Mellis audio. Cadit homunculus, virus e vulneribus effluans. Per turbam perterritam currimus ut in mare insiliamus.
Tuto litus adnatavimus, etsi tela in undis amiseramus. In via conspeximus servum magi nos observare. Inermes ad viciniam I.D. fugimus, sed servus adsidue secutus est. Vacuo in foro statuam ingentem, e lapide atro sculptam ad formam stupae iv cum tholois, invenimus. Propere ad summam statuam erepsimus. Quoniam procul eramus oculis hominum, servus ad formam propriam revertit, daemon horrifer, semivir semitestudo. Statuam circumibat, pondus graduum terram quassens. Non poterat ascendere, quam sacerdotes buddhici consacraverant.
Subito telephonum mobiles sonavit : nuntius dixit homunculum nave publica ad insulam Bremerton ex urbe mox discedere. Telis sumptis a popinella ad portum properavimus. Celeriter navem enavigaturam attigimus, et manus a sese divellerunt homunculum quaesitum. Videlicet novit nos eum venari, ut in turba se celaret. Conspexi eum coram fenestram sedentem ; formae videtur Eva esse -- brevem comam nigram, labra modo rockabilly fucata, sagulum vetus, totam paene figuram evae simulabat, nisi facies. Rictus os molle torquebat, et oculi scintillis infestis ignabant.
Paucis momentis finiit. Homonculus oculos meos intuitur, oritur, manus telum sub sagulo capessit. Pistoli stricto iaculor, a tergo crepitus Mellis audio. Cadit homunculus, virus e vulneribus effluans. Per turbam perterritam currimus ut in mare insiliamus.
Tuto litus adnatavimus, etsi tela in undis amiseramus. In via conspeximus servum magi nos observare. Inermes ad viciniam I.D. fugimus, sed servus adsidue secutus est. Vacuo in foro statuam ingentem, e lapide atro sculptam ad formam stupae iv cum tholois, invenimus. Propere ad summam statuam erepsimus. Quoniam procul eramus oculis hominum, servus ad formam propriam revertit, daemon horrifer, semivir semitestudo. Statuam circumibat, pondus graduum terram quassens. Non poterat ascendere, quam sacerdotes buddhici consacraverant.
