![[personal profile]](https://www.dreamwidth.org/img/silk/identity/user.png){kind=small}
Nudius tertius (quonam hunc locum scribere coeperim, nescio. utrum VI dies in pugillaribus dormiebat an XIII ? haud refert.) in thermopolio sedebam dum sententia mihi percutit mentem ; dicam rectius animam, quod verba aberant, immo sensu primativo incitatus sum. Credo sententiam e libris meo in sacco ortam esse ; mecum erant liber fabellarum francogallicarum parvus, gravis philosophiae graecae codex, . His breviter evolutis dein in mensa prope poculum sepositis hebdomadem summatim in pugillaribus enarro dum morum temporis acti subito meminerim, et porro annos recidere sensi. Olim hic erat mos, quondam vita inter polos philosophiae et litterarum circumscribebatur -- et quam commode.
Ad aetates praeteritas nuper saepius respicio : tum stylus non tacebat, tum mens non silebat nec sub passionibus concidit. Recordor temporis quo semper legebam, semper scribebam, semper in tabernis nocturnis notiones graves disceptabam. Vereor ne nunc cogitationes desuetudo animi hebetet. Olim ad bibliotheca vel ad librariam subita notitie incitatus properarem, nunc stimulum amoveo. Scientiae famem neglego, omitto sitem intellectus. Mollitiam sinebam inrepere ; socordia studium superat. Semper etiam lego, proposita vix in memoria retineo, nemini impertio.
Videlicet raro comites inviso, sed et rarius serio sermocinamur. Nuper Mel solitudinem plangebat, illius aetatis aureae amissionem lugebat. Certo hac in Vrbe nostra vita non erat omnino ferrea. Difficilis autem ad amicos diu haerere ; veniunt morantur abeunt. Neque unum locum habemus quo congregari solemus, multitudines vocem obstrepant.
Debeo, aio, mihimet molimina captare, tamen semper facilius est cum amicis qui hortarentur. Tractatulos mihi philosophicos nolim seponere. Olim constitui quidem eos in libro politos conligere, ac cum eis catervam scriptorum aliorum -- quae numquam in ephemeride edidi -- iungere. Consilium, ut semper, in oblivionem paene recessit. Cum abhinc annos constituissemus circulum philosophicum creare, sperabam studia mihi adfirmari. Sodalitas celeriter ebrietate et vecordia deruita'st anteaquam enim philosophari coepimus. Olim amici, nunc inimici ; perpauca manent vestigia, nisi ut monumenta nihili. Cladibus passis a comitibus magis magisque abscedebam. Caritatis, tam amicorum quam studiorum, me laedit, me piget. Domi exsilium inveni infructuosum.
Atque senectus obsidiatur. Quadragintam ad nataliciam currunt dies. Vero aetatem non sentio, vix enim agnosco. Attamen nonnumquam annorum pondus me opprimit, egestatem temporis crescere metuo. καιρός ἐστι τοῦ μεταβάλλειν. πρῶτον δὲ χρή με ἐκ τοῦ οἴκου ἀπέρχεσθαι... οὔτε ἐις τοὺς αὐτοὺς τόπους ἀεὶ ἰέναι. ἐν μὲν μιᾷ τῶν ἀριστῶν πόλεων τῶν τοῦ ἡμετέρου κόσμου οἰκοῦμαι, οὐ δὲ μόγις νυν αὐτὴν θεῶμαι. αἱ τοῦ βίου ἡμέραι ταχὺ φεύγουσιν. ἀφορμὰς δεῖ με διώκειν, καὶ εἰ οὐδεμίαν ὁρῶ, ἐμαυτῷ γε τίτκτειν.
Ad aetates praeteritas nuper saepius respicio : tum stylus non tacebat, tum mens non silebat nec sub passionibus concidit. Recordor temporis quo semper legebam, semper scribebam, semper in tabernis nocturnis notiones graves disceptabam. Vereor ne nunc cogitationes desuetudo animi hebetet. Olim ad bibliotheca vel ad librariam subita notitie incitatus properarem, nunc stimulum amoveo. Scientiae famem neglego, omitto sitem intellectus. Mollitiam sinebam inrepere ; socordia studium superat. Semper etiam lego, proposita vix in memoria retineo, nemini impertio.
Videlicet raro comites inviso, sed et rarius serio sermocinamur. Nuper Mel solitudinem plangebat, illius aetatis aureae amissionem lugebat. Certo hac in Vrbe nostra vita non erat omnino ferrea. Difficilis autem ad amicos diu haerere ; veniunt morantur abeunt. Neque unum locum habemus quo congregari solemus, multitudines vocem obstrepant.
Debeo, aio, mihimet molimina captare, tamen semper facilius est cum amicis qui hortarentur. Tractatulos mihi philosophicos nolim seponere. Olim constitui quidem eos in libro politos conligere, ac cum eis catervam scriptorum aliorum -- quae numquam in ephemeride edidi -- iungere. Consilium, ut semper, in oblivionem paene recessit. Cum abhinc annos constituissemus circulum philosophicum creare, sperabam studia mihi adfirmari. Sodalitas celeriter ebrietate et vecordia deruita'st anteaquam enim philosophari coepimus. Olim amici, nunc inimici ; perpauca manent vestigia, nisi ut monumenta nihili. Cladibus passis a comitibus magis magisque abscedebam. Caritatis, tam amicorum quam studiorum, me laedit, me piget. Domi exsilium inveni infructuosum.
Atque senectus obsidiatur. Quadragintam ad nataliciam currunt dies. Vero aetatem non sentio, vix enim agnosco. Attamen nonnumquam annorum pondus me opprimit, egestatem temporis crescere metuo. καιρός ἐστι τοῦ μεταβάλλειν. πρῶτον δὲ χρή με ἐκ τοῦ οἴκου ἀπέρχεσθαι... οὔτε ἐις τοὺς αὐτοὺς τόπους ἀεὶ ἰέναι. ἐν μὲν μιᾷ τῶν ἀριστῶν πόλεων τῶν τοῦ ἡμετέρου κόσμου οἰκοῦμαι, οὐ δὲ μόγις νυν αὐτὴν θεῶμαι. αἱ τοῦ βίου ἡμέραι ταχὺ φεύγουσιν. ἀφορμὰς δεῖ με διώκειν, καὶ εἰ οὐδεμίαν ὁρῶ, ἐμαυτῷ γε τίτκτειν.
