(no subject)

[beluosus]

Hodie in labore amica (illa, quam de amore semper moneo), cum mihi obviam ivisset, me ad mensam arcessivit ut primum novo anno conloquemur. De feriis scilicet garriebamus, deinde, quod nihil instanter agendum fuit, sermo a re publica britannica ad stragem Lutetiae errabat. Labor, eheu, nos breviter divellit, sed iterum convenimus -- nos vanam quidem in officinam abdidimus -- ut ad rem veniremus. Ea constituit novo anno sententias in imo corde infitiales superare. Responsi me ei subvenire, usque possim, quippe praeter hortamen nihil proferre queo. De amore vero ne loqui quidem iam debui. Sententia brevis omnia dicit : Scis, inquam, quid dicam. Qua audita, erubescens semper adnuit -- neque agit. Saltem nunc consilium fecit. Atque, cum questus essem de ignavitia et coeptis derelictis, coacta'st ut egomet consilium facerem. Dixit se eadem sententia me verberabit.