(no subject)

Quam brevis sumus aetati, quam levis tempori. Animalia exiguam ordinem in mundo iactantia, putamus nos potentia et magnificentia deos appropinquare. Porro deos, si enim sunt aliqui dei, nos curare ponimus ; cur quidem nequiunt ? Corpus hominis nullius immortale, sed fama magnorum numquam moretur. Gloriosi sumus ; Scientiam, Rationem, Artem habemus. Historiam nostram scimus.

Atque vita quadam brevi animadverta, quam longa nobis est historia humana. Maiores antiquos per scripta eorum veterrima novimus : Aegyptios, Sumericos, Sericos &c. Et hodie lapidibus papyrisque nobis milia post annorum loquuntur. Proavos priores enim cognoscimus, per instrumenta arma ornamenta ac ossa. O genus humanum, quam longe terram regis ! Parva vita hominis, magna vita humana. Saeclis mutis ac innumeris bestias herbasque domebamus, ipsique terrae dominari didicimus. Ex oppidis dein urbes aedificabamus, ex urbibus regna. Illa ceciderunt, haec floruerunt. Nonnulla hodierna nomina antiqua etiam ferunt. Vere aeternalis est Aegyptus, India lotofera iam Indo gloriatur, Serici forma rei publicae mutata ferias antiquas iam celebrant.

Nusquam in orbis terrarum vestigia nostra non inveniuntur. Polos frigidos, montes altissimos et Oceani profundum, exploravimus. Per aerem similes deis vehimur, ac in vacuo inter astra navigamus.

Sic saltem nos gratulamur.