(no subject)

Die festo Hallowe'en occupatissimi eramus. Mane prope locum ferrovialem Sancti Pauli Karen et Liana et Emma nobiscum convenerunt ut celebrare una inciperemus. Primum erat eventum e serie Mensis Mortuorum Londinii ; ductor Robertus Stephenson historiam sepuchretorum antiquorum exsposuit -- atque in pricipio nobis singulis lagoenam iuniperi perparvam dedit minsitra eventi. Sic munitus gregem (c. XX hominum) ductorem per vias in Vrbis centro sequebatur. In umbra ecclesiae S. Pauli stitimus, quo olim fuit sepulchretum medioaevale (ac quo Brutus troianus, primus britanniae rex, templum Dianae aedificare dicitur, attamen nullum locum in Historia Brittonum neque in Historia regum Britanniae reperire potui).

Ab ecclesiam in ruinas aliae ecclesiae, Christchurch Greyfriars, dein ad hortos publicos Postman's Park nomine, quo ubique sub pedibus dormiunt mortui, quos tempus lentule solvit, in humum miscit.

Deinde in Museum Londinii. Jelena Beklavac, musei curatrix osteologiae humanae, gregem in thesaurum sub tholo, quo ossa XVII milia Londinii incolarum -- ex aetate romana ad regnum Victoriae -- in arculis chartae requiescunt. Multifaria indicia exposuit, quibus os quodvis et vitam hominis et mortem ostentat. Hic femur morbum indicat, haec vertebra laborem durum.

Hoc eventum delicias insolitissimas ferebat, quippe arca aperta Jelena ossa in manus spectatorum tradebat. Maxillam primum dedit ut dentes inspiceremus. Dedit deinde vertebram, acumine sagittae transfixam, ut tueremur os circum vulnus iam recrevit -- sagitta non fuit letifera. Exinde per labyrinthum mortuorum gregem duxit, usque ad mensam harena atra plenam, in qua varia ossa multorum hominum ex aetate Victoriae posita sunt, quae hortata'st ut tangeremus. Non omnes ausi sunt, sed pro certo et amicae nostrae et nos ipsi non dubitavimus. Da mihi calvariam, inquam Lianae ; tot annos gothicus eram, neque antea haec verba effatus sum. Hem, saltem nec humana de calvaria... nisi plastica.